Verschillende soorten theater in de oude eeuwen

Het theater is net als een film een soort act waarnaar je kan kijken. Velen vinden dit leuk en soms wel eens leuker dan een normale film. door de eeuwen is theater veel veranderd, maar hoe zit het eigenlijk met het theater. Hoe is het allemaal begonnen? In deze tekst ga je alles leren over de oude culturen en normen over het houden van theaterstukken

 

Theater is eigenlijk veel ouder dan u zou denken. Het begin van theater was al in 384 voor Christus in de Griekse stad Athene. de Grieken in die tijd deden al vaak activiteiten zoals dansen, rituelen houden, muziek en poëzie. Eigenlijk deden zij dan al aan theater maar was het nog niet echt een categorie. Het werd vaak gehouden in festivals als er iets was om te vieren werd er altijd een soort van act gehouden. hiervoor werd ook een soort platform gemaakt. Dit is in principe de eerste theater. Dit platform had genoeg zetels voor 10 duizend mensen om op te zitten. Deze acts werden altijd gehouden om Dionysus te aanbidden. Dionysus is de god van het (druiven) oogst. Dit werd gedaan zodat zij nog een goede oogst konden krijgen door het jaar heen. Hiervoor deden ze naast rituelen ook theater acts op het platform. Er werd zelfs costumen gedragen voor de acts. Het allerbelangrijkste is natuurlijk de dingen die zij op het podium zeggen. Daarom waren de acteurs meestal mannen, omdat mannen goed konden praten en hun vaak ook passen bij de rollen bij sommige acts. Vaak werden er ook toen veel acts gespeelt dat over tragedies gaan. Dan wordt er ook een verhaal uitgelegd in Griekse mythologie.

 

Ook de Romeinen waren bezig met theater net als de Grieken, alleen was het wel een beetje anders. Bijvoorbeeld in het Romeinse theater waren er meer acrobaten en ook meer danseressen die zonder kleding danste. Voor de rest is het eigenlijk een beetje het zelfde net als de Grieken waarbij de Romeinen ook tragedies en komedies dingen speelde. Dit kwam ook doordat de Romeinen langzaam beïnvloed werden door het Griekse theater, al helemaal toen de Romeinen de Grieken hadden veroverd.

 

Niet alleen de Grieken en Romeinen waren bekend om het theater, ook de Indianen waren flink bezig. De Indianen en andere Aziatische landen begonnen met het concept van een theater al na de Grieken en Romeinen. Dit was ongeveer rond de 2de eruit en bloeide flink in populariteit tussen de 1ste eeuw en de 10de eeuw (na christus). Dit kwam omdat er niet veel oorlogen waren in tussen in deze tijd dus kon de Indianen op andere dingen focussen, theater was dus een van deze dingen. Ook de Indianen deden toneelstukken wanneer er wat gevierd moest worden. In deze theaterstukken en festiviteiten werd ook vaak gedanst, muziek gemaakt en werd de focus echt gesteld op de toneel stukken. Soms werden er ook rituelen gemixt waardoor speciaal geleerde priesters mee moesten doen met ook het dansen en of zingen. Het doel hiervan is om het leren van heilige stukken en over de Indische religies leuk te houden met een toneel stuk. Ook gebruikten ze beweegbare poppen met touwtjes, ook hiervoor moest er iemand speciaal zijn om de poppen te besturen. Daarnaast hadden de Indianen zelfs iemand die de hele theaterstuk organiseert en beheerd. Ook hij  deed soms mee aan toneelstukken. Voor de rest mochten ook vrouwen aan deze toneelstukken meedoen en was het niet alleen de mannen. Dit komt omdat het simpelweg zo is dat sommige acts het beste werd gehouden met of door alleen maar vrouwen.

 

Niet alleen India had theater maar ook andere Aziatische landen, China was daar een van. Er was destijds een dynastie aan de macht in China genaamd de Tang Dynastie. De Tang Dynastie werd eigenlijk ook welgezien als het tijdperk van de duizend amusementen. Dit kwam omdat de Tang zich focuste op het stichten van theaterstukken voor de Chinezen. Er werd hiervoor ook een school gesticht genaamd de ''Peer Tuin''. Het doel van deze school is om artiesten en muzikanten te maken voor het theater wereld. Deze artiesten en acteurs werden de ''Kinderen van het Peer Tuin'' genoemd. Uiteindelijk na de bekroning van de Chinezen Keizerin Ling werd officieel de eerste echte theatergebouwen gesticht, ook werd erna schaduwspellen bedachten gebruikt. Dit werd ook een stuk voor het theater naast de voorstellingen met echte mensen. Ook voor dit soort schaduwspellen zijn er verschillende soorten. Je had de schaduwspellen va de noord en zuid Chinezen. Het enige wat anders was is de manier hoe zij bijvoorbeeld de stokken vasthouden voor de poppen, hoe zij de poppen gebruikte en ook de grootte van de poppen.

 

In Indonesië is tegenwoordig theater een stuk van het dagelijkse cultuur geworden van de mensen. De meeste stukken die de Indonesiërs houden zijn ook met schaduwspellen en schaduwpoppen. de Indonesiërs vinden het namelijk belangrijk om het verhaal goed en duidelijk te kunnen uit te leggen terwijl het ook leuk moet blijven. Naast dat er meestal veel Indonesië verhalen uitgelegd worden werden er zelfs islamitische verhalen verteld in de loop van de eeuwen. Daarnaast zijn er ook vormen van het uitleggen van deze verhalen met de poppen erbij. Voor de rest was het niet zo zeer bekend in Indonesië om acteurs of artiesten te hebben in het theater met menselijke stukken, het werd bijna altijd met de poppen gedaan.

 

In de Islamitische wereld is er eigenlijk niet zo veel bekend over het theater, dit heeft meer en deels te maken met dat het niet echt gepast is in de Islamitische culturen. Dit was wel anders met de Sjiitische Moslims. Hun houden toneelstukken over hoe Ali (de neef van Profeet Mohammed) en zijn familie komt te overleiden. Daarnaast werd dit ook gedaan met een andere bekende dialect en ook met behulp van poppenspellen. Deze twee manieren waren niet zo bekend, het werd echt gedaan met mensen en costumen omdat het heel erg belangrijk was voor de Sjiieten.

 

Veel verschillende soorten theater culturen, van Europa naar Azië toe. Ieder land met zijn eigen regels en normen. Ze zijn allemaal uniek om te zien, dat zou ik u ook echt aanraden. Er zijn zo veel meer toneelstukken om te ontdekken en te beleven. Nieuwe theater werelden om te beleven.